Mijn schaamhaar en okselhaar scheer ik al jaren maar vooral omdat het mooier staat en schoon is. Tot zover geen probleem. Echter…
Ik heb al sinds mijn tienertijd iets met kort (hoofd)haar. Ik weet niet of iemand van jullie dit herkent. Het is begonnen met de fantasie om alles een keer te laten millimeteren met de tondeuse en het is, naarmate ik ouder werd, uitgegroeid tot het verlangen om helemaal kaalgeschoren te worden. Het gevoel werd alleen maar sterker en toen ik 25 was, heb ik me voor het eerst 1mm kort laten scheren. Het was geweldig maar tegelijkertijd schaamde ik me er ook voor. Ik ben nu 39 en sinds mijn dertigste kalend op de kruin. Waar andere manen dit vreselijk vinden, vond ik ook dit geweldig. Ik had namelijk nu een excuus mijn haar 1 mm kort te houden. De drang om het helemaal kaal te scheren bleef echter. Zo'n 7 maanden geleden stond ik onder de douche en heb ik me kaal geschoren. Ik ben inmidels ook bovenop behoorlijk aan het dunnen. Sindsdien scheer ik me elke dag. Ik voel me er erg goed onder en gelukkig krijg ik alleen maar complimeten. Ik ben snel bruin en ga verder niet extreem gekleed of zo. Ik geef les aan de universiteit en gelukkig is het nooit een probleem geweest. Ik denk echter vaak dat ik de enige ben op deze wereld die deze behoefte heeft. Ik heb er nog nooit met iemand over gesproken maar er moeten toch meer lotgenoten zijn. Graag zou ik met ze in contact komen!
Erik
.